Fakat sonunda zemheri hepimize galip gelir. Gölü de alt eder, küreği de. Bırakırız kavgayı, göl derin bir uykuya dalar. Üzerinden yürür geçeriz. Yine de çıkmaz aklımızdan, eski bir düşmandır ayağımızın altındaki. Arada kısık çatırtılarla gözdağı verir. Öyle vakitlerde havadan sudan konuşuruz. Yoksa koşmak gelir adamın aklına, dönüp arkaya bakmak.
Aybüke Akgül’ün hikâyelerinde yollar ya uçuruma çıkıyor ya da uçurumun kenarından ilerliyor. Kusurlu kahramanlar yazgılarıyla yüzleşmek zorunda. Yanlış bir adım ölüm kalım meselesine dönüşür. Durursa bozuk saat gibi teklemeye başlar insan. Varlık ve yokluk arasındaki çizgi Yol Uçurumu’nda inceliyor.